συναμαρτήμων

-ονος, ὁ, Μ

αυτός που διαπράττει το ίδιο αμάρτημα με άλλον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + *ἁμαρτήμων (< ἁμαρτάνω + επίθημα -μων, πρβλ. νοήμων)].